Hoefkens: "Even later zag ik hem achter die rolstoel aan rennen"

"Het emotioneert me nog steeds. Kijk, ik heb kippenvel", zegt Hoefkens bij Voetbal International. "We hadden het verzoek van een droomfabriek, soort Stichting Doe Een Wens. Er kwam een jong kereltje, negen jaar en diehard Club Brugge-fan op bezoek. Maar ook terminaal, een gezwel in zijn hoofd. We hebben een dag in elkaar gezet voor hem, Jarno…"

Die dag schitterede Lang. "Het komt omdat ik aan Noa denk, hoe hij dit oppakte. Het was de laatste wens van Jarno. De sfeer op de training was fantastisch, maar daarna gingen jongens douchen, naar huis. Uren later zat ik aan mijn bureau, ik denk dat het vijf uur in de middag was, zag ik ineens Noa Lang rennen over het trainingscomplex…"

"Vier uur later was Noa nog een balletje aan het trappen met die jongen in zijn rolstoel. Even later zag ik hem achter die rolstoel aan rennen door de fitnessruimtes. Maar bovenal zag ik de absolute wil om die jongen de beste dag van zijn leven te geven. Dat is Noa Lang. Als je Noa afschildert als een ettertje dat aan zichzelf denkt, dan heb je de verkeerde waardemeters. Hij heeft altijd de juiste aandacht voor de mensen die het nodig hebben", besluit Hoefkens.