'Toen kwam ik in een van de ergste gevangenissen in Amerika''

Tommie van der Leegte voetbalde van 2008 tot en met 2010 bij NAC. De verdedigende middenvelder maakte veel mee tijdens zijn carrière en sloot zijn carrière af in Breda. Een van de heftigste momenten uit zijn carrière gebeurde naast het voetbalveld en daar blikt hij open en bloot op terug.

Via een onschuldige actie van zijn 2-jarige kindje belandde Van der Leegte bijna in een van de zwaar bewaakte gevangenissen van Amerika. ''Mijn familie woont in Amerika dus die ging ik voor mijn eigen rust op zoeken. Ik was vergeten om een VISA aan te vragen dus die moest ik vlug vlug op Schiphol nog invullen. Daarbij ben ik ook dingen vergeten zoals het adres waar ik zou verblijven omdat ik mijn vliegtuig moest halen'', vertelt hij in gesprek met VoetbalFlitsen. 

''Vervolgens ben ik in het vliegtuig gestapt en had ik een tussenlanding in Orlando. Daar mocht ik gelukkig doorlopen, maar uiteindelijk gingen ze mijn paspoort controleren. Ze zien dat daar een pagina uitgescheurd was en dat heeft die kleine van mij gedaan. Ik heb daar helemaal niet meer aan gedacht en toen begon het.. Met het invullen van de ESTA (reisvergunning voor Amerika) was er een vraag of dat ik ooit in Irak of Iran geweest was. Dat was ik via VDL voor stadionstoelen, maar in de ESTA heb ik aangegeven dat ik daar niet ben geweest. Daar zouden ze toch niet achter komen.''

''Maar op een gegeven moment moest ik mijn telefoon inleveren en mijn code invoeren'', vervolgt Van der Leegte. ''Toen scrolden ze door mijn foto's en kwamen ze foto's uit Irak tegen. Toen werden we meteen in de boeien geslagen en wel 10 keer hardhandig gefouilleerd. Vervolgens moest ik al mijn kleren uittrekken en werd ik in een bus gegooid die naar de Orange County Jail gevangenis ging. Een van de ergste gevangenissen in Amerika en daar moest ik 18 uur blijven. Toen werd ik in een tweemanscel gegooid en ging het echt beginnen. Overal zag je groepjes, net zoals je in films ziet. Daar zat ik gewoon tussen en op een gegeven moment zat ik op mijn bedje en kwam er iemand naar me toe. Dat was zo'n grote kast vol met tattoos en die begon een gesprekje aan en zat aan zijn geslachtsdeel. Toen ben ik naar een bewaker gegaan en ik vertelde hem dat ik bang was en hier niet hoorde. Die bewaker heeft mijn verhaal toen aangehoord en hij verzekerde me dat ik wegging en hier niet hoorde. Het was veel te gevaarlijk en dat heb ik wel gevoeld en gezien'', besluit de oud-speler van NAC.