Sporkslede: ''Dankbaar voor elke keer dat ik mag spelen''

Fabian Sporkslede maakte afgelopen weekend weer eens minuten voor NAC, in de uitwedstrijd bij FC Utrecht (2-2). De 24-jarige Amstelvener kijkt in BN De Stem terug op de tijdsperiode van basisklant naar geblesseerde, en de voorzichtige terugkeer. Ondanks dat hij in een eerder interview nog vond dat hij altijd moest spelen, houdt hij zich nu meer op de oppervlakte. ''Door wat ik heb meegemaakt, kijk ik niet te ver meer vooruit.''

Hij blikt terug op hoe de ellende begon, nadat hij tijdens de promotie nog basisspeler was. ''De voorbereiding liep lekker. Totdat ik in het voorlaatste oefenduel last kreeg van de knie. 'Ik ga gewoon spelen, dat komt goed met die knie', zei ik tegen mezelf. Maar het ging niet goed. Nu het zover was, moest ik toch weer geduld hebben. De dinsdag voor de start van de competitie heb ik aangegeven dat het niet meer ging. Een moeilijk en lastig besluit, maar ik moest eerlijk zijn. Op tachtig procent had het geen zin, omdat ik dan aan alle kanten voorbij zou worden gelopen. Dat kon ik ook naar het team toe niet maken.''

Nadat hij ook nog werd getroffen door duizeligheid, gaat het nu weer de goede kant op. ''Zo plotseling als het kwam, zo geleidelijk is het weggeslopen. Na mijn invalbeurt in De Kuip voelde ik me scherp. Door wat ik heb meegemaakt, kijk ik niet meer te ver vooruit. Ajax-thuis over drie weken is zo ver weg. VVV-Venlo is ook bijzonder, omdat ik weet hoe het is om niet te spelen. Door die tegenslagen ben ik dankbaar voor elke keer dat ik wél mag spelen."

Er komen, net zoals tegen Utrecht, twee mensen kijken die essentieel zijn voor Sporkslede. ''Mijn ouders zijn de belangrijkste mensen die zaterdag op de tribune zitten.''