"Voetballen in een leeg stadion is als een café zonder bier"

"Voor NAC is het een gigantisch nadeel", vertelt hij in gesprek met BN/De Stem. "Kijk naar de statistieken (thuis dertien punten, uit vijf punten). Als de tegenstander het veld opkomt, volgt meteen een fluitconcert. Tijd rekken? Het publiek gaat fluiten. Supporters zien het als wij het moeilijk hebben. Ze zorgen ervoor dat het spookt. Wij zijn die onrust gewend. Ze zwepen ons op", aldus Seuntjens.

"Tegen VVV (bekerduel) was dat absurd. En toen was het niet eens uitverkocht. Ik kreeg adrenalinestoten door heel mijn lichaam", vervolgt hij enthousiast. "Ik wist dat de gelijkmaker zou vallen, ook vijf minuten voor tijd. 'Dit kan niet fout gaan', dat wist ik zeker. Zoiets kan je niet omschrijven."

"De beleving die avond..., niet normaal man", is de routinier vol lof. "Daarvoor ben ik voetballer geworden. Daarom wilde ik bij NAC spelen. Bij de warming-up en het clublied krijg ik kriebels in de buik. 'Hè, de wedstrijd gaat beginnen.' In een leeg stadion lijkt het voor je gevoel een oefenwedstrijd", constateert Seuntjens.

"De spanningsboog staat minder strak. Stel, we spelen een wereldpot en winnen met 1-0. Lekker, maar je mist de beleving van een volle bak", legt hij uit. "Normaal is de ontlading extra groot als je in de tachtigste minuut scoort. Dan volgt een explosie van vreugde. Dat zal nu anders zijn."

"Het is echt onmogelijk datzelfde gevoel te hebben. Voetballen in een leeg stadion is als een café zonder bier. Er is geen zak aan. Een groot drama. Voetbal is ook entertainment. Zonder supporters op de tribunes is het niet compleet. Het lijkt dan meer op tafelvoetbal", besluit Seuntjens teleurgesteld.